1 jaar Zwijgende vaders – hun stemmen verstommen niet
Ik wil je graag kort bijpraten over 1 jaar ‘Zwijgende vaders’, het onbekende verhaal van de dwangarbeid’ én je uitnodigen om mee te denken over een volgende activiteit.
Ruim een jaar geleden kwam mijn boek uit, de reconstructie van de oorlogsjaren van mijn vader Paul. Die werd in 1943 naar Krefeld afgevoerd om tot de bevrijding in maart ’45 te moeten werken in een staalfabriek. Het boek gaat over de lotgevallen van een groep jonge mannen, die door trauma, schaamte en onmacht amper of niet in staat waren over hun Arbeitseinsatz-tijd in nazi-Duitsland te praten.
‘Zwijgende vaders’ heeft veel teweeggebracht. Inmiddels is er een vierde druk verschenen. Honderden berichten van (klein)kinderen die zich herkennen in het verhaal van Paul en zijn kameraden. Dertig lezingen in het land, van bibliotheek tot theater, van heemkundekring tot museum. Ik mocht in Nationaal Monument Kamp Amersfoort een toespraak houden. Zwijgende vaders is verwerkt in twee bevrijdingsconcerten, een herdenkingswandeling, het herinneringsboek ‘80×2 minuten’, en ook in Duitsland zelf heb ik over de dwangarbeid mogen vertellen.
Wat nu? Met veel plezier blijf ik lezingen en presentaties verzorgen. Dat is ook mijn vraag aan jou, als geïnteresseerde in de geschiedenis van de dwangarbeid en de Tweede Wereldoorlog. Weet jij een organisatie, historische vereniging, boekhandel, bibliotheek, leesclub of een andere bijeenkomst waarvoor ik een interactieve bijeenkomst mag verzorgen? Benader ze gerust of laat het me weten.
